Hayatta hiçbir amacı olmayan insan boş boş gezer ortalarda. amaçsız şekilde saatlerce bir ekrana da bakabilir, bir yatakta tavana da bakabilir. hayatta ki bütün beklentileri birer birer götüne girmiştir. her göte giren beklentide de "hayırlısı..." deyip ne yapacağına bilmeden kör kuş gibi sağa sola çarpmıştır. gün geçtikçe tükenmiştir. ağlamak istediğin de ağlayamamış, gülmek istediğinde gülememiştir. içten içte feryat etmiştir. yalnız kalmıştır hem de çok yalnız kalmıştır. gururları yüzünden etrafına hep tiyatro sergilemiştir. dert dinlemiştir, dert anlatamamıştır. hep dipte yaşamıştır. bütün bunların sonucunda da biyolojik fonksiyonlarını yerine getiren bir organizmadan farksız kalmıştır.
